İnsanoğlu dünya hayatı vetiresince öyle şeyler yapar ki, tesirleri kendinden yıllar sonra aksiseda bulur, işte 15 Temmuz hâdisesi de tam manasıyla böyle bir sedanın aksı.
Milletimiz 15 Temmuz gecesi bir kısım hâinin “Darbe” teşebbüsüyle karşı karşıya kaldı. Peki, bu kanı bozuk güruh birden nereden, nasıl meydana çıktı? Böyle bir hainliği daha önce bizlere kim yaptı? Bu yazımda bütün bu suallerin cevaplarını tarih seyri kapsamında ele alacağım.
Türkiye’nin tarihi incelendiğinde darbelere karşı antremanlı bir millet olduğumuz görülecektir. Milletimizin fikri sahada birçok farklı görüşleri olabilir lakin mevzubahis “Din”, “Vatan”, “Millet” olunca “mevzubahis vatansa gerisi teferruattır” düsturuyla tek vücut bir şekilde hareket eder herkes. Dedelerimiz, Babalarımız 1960, 1972, 1980 ve 1997 darbelerinde tam manasıyla düşüncelerini ortaya koyamadılar veya koydurtmadılar ama yeni nesil yani günümüz gençliği susmuyor susturulamıyor. Eskiden ABD başkanının karşısında pısırık bir vaziyette duran Anadolu’nun deyimiyle “Fadime abla” misali idarecilerimiz vardı, artık ecdadımız Osmanlı’ya yakışır, kendini bilen, kendine güvenen bir liderimiz ve neslimiz var, elhamdülillah.
Bu muhtasar umumi değerlendirmeden sonra şimdi Kazım Karabekir’in 15 Temmuz hadiselerinde rolüne bir göz atalım.
Kazım Karabekir ve Gürbüzleri
Kazım Karabekir Paşa’nın 15 Temmuzla ne alakası var dediğinizi duyar gibi oluyorum, tarihi seyir ve hadiseler ışığında sizlere şimdi 15 Temmuz hadisesi ve Kazım Karabekir münasebetini anlatacağım:
Karabekir Paşa 30 Ekim 1920 Kars’ın işgalden kurtarılmasından sonra Amerikan Heyetlerinin Tiflis, Gümrü ve Erivan gibi bölgelerde yetim Ermeni ve Türk çocuklarını himayesi altına aldığını ve onlara eğitim verdiğini görünce bundan etkilenmiş ve bu hususla ilgili çalışmaların yapılmasına karar vermiştir.
Bilhassa Sarıkamış bölgesi bu eğitim yuvaları için çok uygundu çünkü bu bölgede çok sayıda boş bina ve arazi vardı. “Sarıkamış’ta Ruslardan kalan ve iki alaylık modern kışlalar, büyük bir askeri kulüp, modern bir hastane, muazzam bir mabet iki de modern subay mahallesi vardı. Burası mülki teşkilatta ilçe merkezi olduğundan modern bir çocuk kasabası olmuştu. Bütün bu binalarda temsiller için geniş sahne, müze, okuma ve ders salonları ile spor ve müzik faaliyetlerinin yapılacağı yerler hazırlanmıştı.”[1]
Kazım Karabekir Paşa’nın yetim çocukların eğitimine dair yaptığı şeyler takdir-i şayan lakin 1915 hadiseleri ortadayken insanları arkadan vurmaya meyilli bir millet de varken ermeni çocuklarını askeri okullara yerleştirmesi kanaatimce yanlış bir karardı.
Şükran Özçakmak bir yazısında ermeni çocuklar ile Kazım Karabekir Paşa’nın münasebetini şu pasajla anlatıyor:
“Altı bin yetim çocuğu toplayan, dört binini askeri ve mesleki alanlarda en iyi şekilde eğiten Karabekir Paşa’nın kütüphanesinde, bu çocuklarla yaptığı yazışmalar da var. Yaşamı boyunca kendisine “Paşa Baba” diyen çocuklarla mektuplaşan Karabekir’in, yaptığı yazışmaları ve mektupları da katalog haline getiriliyor.”[2]
“Sarıkamış’ta açılan okullardan biri de Sarıkamış Askeri İdadisi’dir. Önceki tarihlerde açılan Leyli Eytam İbtidai Mektebi, beş sınıflı bir hale gelince askeri ortaokul haline getirilmiş ve kurulan İbtidai Mektebi, Aralık 1920 den itibaren Erzurum’dan Kars’a nakledilmiş ve sonra bu ilkokul Askeri İdadi’ye çevrilmişti. Daha sonra bu Askeri idadi, (24 Haziran 1921) Kars’tan Sarıkamış’a nakledilmiştir.[3] “Sarıkamış’ta eğitime devam edilen Askeri İdadi’nin öğrencileri sanattan edebiyata ve müzikten el işlerine varıncaya kadar birçok alanda eğitim almışlardı. Atış talimi, tiyatro temsilleri ve dil eğitimi konusunda da önemli ve etkin çalışmalarda bulunan Askeri İdadi’de uygulanan program ve yapılan eğitim faaliyetleri dönemin şartlarına göre oldukça modern ve uygulamaya yönelik nitelikteydi.”[4] Böylece Kazım Karabekir Paşa’nın ifadesiyle; “artık çocuklar kasabamız tam kadrosuyla kurulmuş oldu.”[5]
Kazım Karabekir’in ermeni çocuklara dair muhabbetini kızı Timsal Karabekir katıldığı konferanslarda şu şekilde ifade ediyor: “Babam çocukları çok severdi ermeni çocuklarına sahip çıkardı, 
ben babamı çok az tanıdım. O küçük yaşımda bile unutmadığım hatıraları var. Üç tane evladı var ama aslında binlerce evladı vardı” Kazım Karabekir’in orduya yerleştirdiği çocukların devamı olan neslin Kazım Karabekir’e bir vicdani borç olarak herhalde hâlen Timsal Karabekir ile bir teşrik-i mesai içerisinde oldukları ve “kendilerine babasının bir kara kalem portresini hediye ettiklerini” dile getirdi.
Gelelim günümüze; genlerinde arkada vurmak, hainlik yapma potansiyeli yüksek olan bir millet ve onların Amerika (Pensilvanya’daki) anadan Ermeni, babadan Yahudi lideri ve onun güdümündeki ve muhtemeldir ki Kazım Karabekir’in orduya yerleştirdiği ermeni yetim çocuklarının yeni nesilleri ile yeniden bir 1915 hadisesi gerçekleştirmek istedikleri açık bir şekilde görülmektedir. 1915’deki vahşeti dünya basınını arkasını alıp bizleri töhmet altında bırakan asıl suçlular, bir netice alamadıklarını görünce kripto akrabalarını devreye sokarak rey (oy) ve diğer normal yollardan elde edemedikleri neticeleri silah zoru ve genlerindeki Kanibalizm ruhuyla halletmeye çalıştılar lakin hesapta olmayan bir şey oldu. Müslüman Türk milletinin idarecilerinin ve halkının feraseti, cesareti ve hamle becerisi sayesinde Darbeye karşı Halk Darbesini gerçekleştirdi.
Bu vesileyle şehitlerimize Cenâb-ı Haktan rahmet, geriye bıraktıklarına sabır dilerim. 15 Temmuz hadisiyle milletimiz bütün Türkiye ve İslam düşmanlarına “bizimle oyun oynanmayacağını” bir kez daha göstermiş oldu. Milletimiz tekrar başı sağolsun.
KAYNAKÇA:
[1] Kazım Karabekir, “Çocuk Davamız”, I, s. 78-79.
[2] Şükran Özçakmak, “Karabekir’in Çocukları” Milliyet Gazetesi, 16 Mayıs 2000.
[3] Nuri Köstüklü, “Kazım Karabekir Açtığı Okullar II,” s. 36-37.
[4] Nuri Köstüklü, “Kazım Karabekir ve Eğitim”, s. 145.
[5] Kazım Karabekir, “Çocuk Davamız”, I, s. 76.
Nurullah Mısıroğlu
18.07.2016
Nurullah Mısıroğlu
